Εθνική Ιρλανδίας - Euro 2012

Το σύνολο του Τζιοβάνι Τραπατόνι αγωνίζεται για δεύτερη φορά στη ιστορία του σε τελική φάση Euro. Η προηγούμενη φορά που οι Ιρλανδοί αγωνίστηκαν σε Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα έρχεται πίσω στο μακρινό 1988 στην καλύτερη –πιθανότατα- Eθνική Ιρλανδίας που είδαν ποτέ τα ευρωπαϊκά γήπεδα.

Στις τρεις αγωνιστικές των ομίλων οι Ιρλανδοί κατέκτησαν μία νίκη, έχασαν ένα ματς και έφεραν μία ισοπαλία, έχοντας 2 γκολ υπερ και 2 κατά, με αποτέλεσμα να μείνουν εκτός προημιτελικών. Με τον πολύπειρο Τραπ στην άκρη του πάγκου οι Ιρλανδοί ευελπιστούν σε κάτι καλύτερο, έστω κι αν τα ονόματα των υπόλοιπων του ομίλου τρομάζουν μόνο στη… θέαση.

Τακτική ανάλυση
Από τη στιγμή που ανέλαβε καθήκοντα ο Τραπ, δεν εγκατέλειψε ποτέ το αμυντικογενές 4-4-1-1. Ο Ιταλός αλενατόρε διέγνωσε τη μειωμένη δημιουργικότητα των Ιρλανδών και έδωσε συγκεκριμένο χαρακτήρα και πλάνο στην ομάδα. Οι Ιρλανδοί βασίζουν πολλά στον τρόπο που αμύνονται, έστω κι αν κάποιες φορές η γενικότερη χαμηλή ποιότητα του ρόστερ εξέθεσε την ομάδα. Οι ακραίοι μπακ αναπτύσσονται ελάχιστα και τα δύο αμυντικά χαφ, κατέχουν τυπικούς ρόλους “6” στο γήπεδο.

Το... όποιο επιθετικό πλάνο βασίζεται κυρίως σε αντεπιθέσεις με προτελευταία μεταβίβαση της μπάλας στον αστέρα Ρόμπι Κιν, που πατά πίσω από το φορ της ομάδας (Ντόιλ). Ο τακτικός ρόλος του Ρόμπι Κιν διαφέρει από αυτόν που έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε στους συλλόγους που αγωνίστηκες στο παρελθόν, αφού η έλλειψη δημιουργικού χαφ αναγκάζει τον Τραπατόνι να τοποθετεί των Ιρλανδό άσο σε πολυσύνθετο μεσοεπιθετικό ρόλο. Η εν λόγω τατκική δεν είναι άγωνστη στους προπονητές που προπονούν ομάδες χαμηλότερης δυναμικής και τεχνικών δυνατοτήτων αφού προσπαθούν να πάρουν ότι περισσότερο μπορούν από τους ποιοτικότερους παίκτες τους. Ποίος άλλωστε θα ξεχάσει τον Γιορκ να παίζει ως δημιουργικό αμυντικό χαφ στο Τρινιτάντ και Τομπαγκο. 

Παίκτης κλειδί
Ο βραχύσωμος επιθετικός που αγωνίζεται πλέον στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού βρίσκεται σε αρκετά καλή ποδοσφαιρική ηλικία (31) ώστε να επωμισθεί το βάρος του μεγάλου παίκτη σε διεθνή διοργάνωση. Ο Τραπατόνι στηρίζει πολλά στον Κιν η απόδοση του οποίου θα κρίνει, όχι τόσο την πρόκριση, αλλά την εικόνα και το γενικότερο αποτύπωμα που θα αφήσουν οι Ιρλανδοί στη διοργάνωση.

Συμπέρασμα
Οι Ιρλανδοί ξεκινούν το Euro με... την πλάτη στον τοίχο, αφού οι δυναμική των Κροατία, Ιταλία και –πολύ περισσότερο- Ισπανία δεν επιτρέπουν στον Τζιοβάνι Τραπατόνι να ορέγεται πολλά πράγματα. Ότι καλύτερο έρθει για τους Ιρλανδούς θα είναι ευπρόσδεκτο από τον κόουτς, αφού η απουσία άγχους αρκεί πολλές φορές να κάνει την μίνι έκπληξη. Η ποδοσφαιρική κουλτούρα του αλενατόρε συνδυασμένη με τη χημεία και ομαδικότητα που έχουν στο ποδοσφαιρικό τους dna οι Ιρλανδοί, δημιουργούν μια καλή... μαγιά που όμως δεν μπορεί να φτάσει πολύ ψηλά την ομάδα λόγω της εξαιρετικά χαμηλής ποιότητας του ρόστερ.

--- Ακολουθεί η ανάλυση της πορείας της Ιρλανδίας προς το EURO 2012 ---

Η Eθνική Ιρλανδίας ήταν από τις ευνοημένες της κληρωτίδας στα play-offs των προκριματικών, αφού κληρώθηκε με την ασθενέστερη 2η των ομίλων, Εσθονία (0-4 στο πρώτο εκτός έδρας παιχνίδι).

Ο Τζιοβάνι Τραπατόνι έδωσε τα διαπιστευτήρια του, προσδίδοντας χαρακτήρα στην ομάδα και κάνοντας το αυτονόητα: κερδίζοντας τις αναμετρήσεις που ήταν θεωρητικά φαβορί. Εν τέλει, η κληρωτίδα… έκλείσε το μάτι στον Τραπ και οι σκληροτράχηλοι Ιρλανδοί θα δώσουν ιδιαίτερο χρώμα στα τελικά.

Η πορεία προς το EURO 2012
Δεν έκαναν τίποτα περισσότερο από το αυτονόητο για να προκριθούν. Κέρδισαν τα ματς που η ποιότητα των αντιπάλων ήταν κατώτερη και παρουσίασαν άτεχνο μεν, αποτελεσματικό δε ποδόσφαιρο.

Η ήττα από τη Ρωσία στην 3η αγωνιστική (μετά από 2 νίκες στα πρώτα ματς) δεν πτόησε τους πεισματάρηδες Ιρλανδούς που έκλεισαν το 2010 με ισοπαλία (1-1) ε τη Σλοβακία στη Ζίλινα. Με την έναρξη του 2011 οι δύο νίκες με ΦΥΡΟΜ έδωσαν ψυχολογία στους Ιρλανδούς για τη 2η θέση.

 

Ματς κλειδί: Το παιχνίδι της τελευταίας αγωνιστικής με την Αρμενία στο Δουβλίνο επέτρεπε στον Τραπ να πάει για δύο αποτελέσματα. Οι Ιρλανδοί έκανα το καθήκον τους κέρδισαν με 2-1 και πέρασαν στα play-off.

Τακτική
Ο Ιταλός κόουτς δεν εγκατέλειψε πότε το 4-4-1-1 με εξαίρεση τα παιχνίδια με την Εσθονία στα play-offs. Λάτρης του σκληρού και αμυντικογενούς παιχνιδιού, ο Ιταλός αλενατόρε ταίριαξε με το ποδοσφαιρικό DNA των Ιρλανδών. Κύριο χαρακτηριστικό της ομάδας η συμπαγής (αλλά όχι πάντα αποτελεσματική) άμυνα και η έλλειψη φαντασίας επιθετικά.

Παίκτης κλειδί: Ο μεγάλος σταρ των Ιρλανδών , Ρόμπι Κιν, με 7 γκολ και 1 ασίστ σε 11 συμμετοχές, είναι το ποιοτικότερο εργαλείο στα χέρια του Τραπατόνι. Αγωνιζόμενος ανάμεσα στις γραμμές του αντιπάλου και πίσω από τον Ντόιλ, ο Κιν αποτέλεσε ακρογωνιαίο λίθο της εθνικής ομάδας της χώρας του.

Ενδιαφέρον στατιστικό

Οι ελάχιστες επιθετικές πρωτοβουλίες των Ιρλανδών αποτυπώνονται στο μέσο όρο των 3,50 κόρνερ υπερ. Ένα στατιστικό που αναδεικνύει με το παραπάνω την προσέγγιση των Ιρλανδών στα παιχνίδια τους. Βασικό εργαλείο για την πραγματοποίηση του παραπάνω η… υπέρμετρη μαχητικότητα του αμυντικού χαφ Άντριους που υπέπεσε σε 24 φάουλ.

Η αμυντικοί προσανατολισμοί των Ιρλανδών αποτυπώνονται και από τη συμπεριφορά του σέντερ φορ τους στο γήπεδο (Ντόιλ) που έχει υποπέσει σε 28 φαουλ στα προκριματικά.

Συμπέρασμα

Ο Τζιοβάνι Τραπατόνι είχε ξεκάθαρο πλάνο, πλήρη γνώση του αγωνιστικού επιπέδου της ομάδας και πίστη για την πρόκριση. Το χαμηλού θεάματος ποδόσφαιρο σκοπιμότητας οδήγησε στην πρόκριση, έστω κι αν χρειάστηκε η βοήθεια της θεάς Τύχης στην κλήρωση των play-offs