Εθνική Ουκρανίας - Euro 2012

Η μία από τις δύο διοργανώτριες χώρες της διοργάνωσης, η Εθνική Ουκρανίας δε μετρά συμμετοχή σε τελική φάση Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος. Είναι η πρώτη φορά που οι συμπαθείς Ουκρανοί, ως ανεξάρτητο κράτος, συμμετέχουν σε Euro αφού μέχρι και το 1988 συμμετείχαν με την Σοβιετική Ένωση και το 1992 με την Κοινοπολιτεία, του πάλαι ποτέ Ανατολικού μπλοκ.

Η βαριά ποδοσφαιρική κληρονομιά της χώρας (Ολέγκ Μπλαχίν) κάθεται στην άκρη του πάγκου και οι Ουκρανοί καλούνται να βρουν χημεία και να λύσουν τα εμφανή αμυντικά προβλήματα, προσπαθώντας παράλληλα να αποτυπώσουν στο γήπεδο τις ποιοτικές επιθετικές τους αρετές. Η εμπιστοσύνη που δείχνει ο ποδοσφαιρική ομοσπονδία στο πρόσωπο του Μπλαχίν αποτυπώνεται στην ανανέωση συμβολαίου που έκανε πρόσφατα στον κόουτς μέχρι το 2014.

Τακτική ανάλυση
Ο Μπλαχίν προσπαθεί να εκμεταλλευτεί της επιθετικές αρετές του ρόστερ και αναπτύσσει την ομάδα του κυρίως από τα άκρα, αναθέτοντας πολυμορφικούς ρόλους στον πολύπειρο Ανατόλι Τίμοτσουκ που αναμένεται να παίξει καθοριστικό ρόλο στην αμυντική πειθαρχία της ομάδας: που είναι ουσιαστική και το τρωτό της σημείο. 

Οι Γκούσεφ και Γιαρμολένκο λογικά θα αποτελέσουν τα κύρια γρανάζια της Ουκρανικής μηχανής αφού οι ατομικές τους ενέργειες θα αποτελέσουν βαρόμετρο για την απόδοση της ομάδας σε έναν όμιλο που κάθε άλλο παρά εύκολος μοιάζει. Οι περιορισμένες επιστροφές των εξτρέμ, πολλαπλασιάζουν τα αμυντικά καθήκοντα των κεντρικών μέσων και των ακραίων μπακ, που πολλές φορές θα αντιμετωπίζουν περισσότερους από έναν παίκτη στον χώρο επιτήρησής τους.

Όποια ομάδα παίξει ανοικτά τους Ουκρανούς και τους δώσει χώρους πιθανότατα θα το πληρώσει αφού από τη μέση και μπροστά η ποιότητα των παικτών του Μπλαχίν μπορεί να πονοκεφαλιάσει ακόμα και ποιοτικότερους αντίπαλους. Τα ονόματα των ενδεκαδάτων παικτών της ομάδας μπορεί να μην... γεμίζουν το μάτι στο ευρύ φίλαθλο κοινό, όμως οι γνώστες του Ουκρανικού ποδοσφαίρου έχουν γνώση της εκρηκτικότητας και της αγωνιστικής δυναμικής παικτών όπως οι Μιλέφσκι, Ροτάν ή o Χαρμάς: το next big thing του Ουκρανικού ποδοσφαίρου. 

Παίκτης κλειδί
Ο μέσος της Μπάγερν Μονάχου αποτελεί τον στυλοβάτη της ομάδας αφού η ποιότητα, η ποδοσφαιρική του εμπειρία, η μεστή ποδοσφαιρική ηλικία και το πρωτάθλημα που αγωνίζεται επιτρέπει στον Μπλαχίν να έχει τον… δικό του άνθρωπο μέσα στο γήπεδο. Ο Τίμοτσουκ διαχειρίζεται την πρώτη μπάλα, ελέγχει το ρυθμό των Ουκρανών και η απόδοση του θα παίξει καθοριστικό ρόλο στην πορεία της ομάδας σε ένα όμιλο που οι πιθανότητες σίγουρα δεν είναι υπέρ τους.

Συμπέρασμα
Είναι πάντα έξτρα κίνητρο για μια ομάδα να αγωνίζεται μπροστά στο κοινό της. Ο Μπλαχίν απολαμβάνει της πλήρους εμπιστοσύνης της Ουκρανικής ομοσπονδίας και το ποδόσφαιρο που θέλει αρχίζει να αποτυπώνεται σιγά-σγιά στους αγωνιστικούς χώρους. Η αστάθεια και η απειθαρχία που παρουσιάζουν οι Ουκρανοί στο παιχνίδι τους μπορεί να κοστίσουν ακριβά στο συγκρότημα του Μπλαχίν, που δεν έχει πολλά περιθώρια λάθους σε έναν εξαιρετικά σύδκολο όμιλο φωτιά για τους διοργανωτές.

--- Ακολουθεί η ανάλυση της πορείας της Ουκρανίας προς το EURO 2012 ---

Η Εθνική Ουκρανίας του Όλεγκ Μπλαχίν είναι το πιο "βαρύ" χαρτί από τις δύο συνδιοργανώτριες. Με παίκτες που κυρίως αγωνίζονται στο Ουκρανικό και Ρωσικό πρωτάθλημα οι Ουκρανοί στην μέρα τους μπορούν να... διαλύσουν οποιονδήποτε αντίπαλο συνδυάζοντας ποιότητα, ταχύτητα, εμπειρία και ταλέντο.

Προετοιμασία - Φιλικά
Μεγάλο τους μειονέκτημα η τακτική αφέλεια, τα σημαντικά αμυντικά προβλήματα και η αγωνιστική απειθαρχία. Σε φιλικά από το 2011 το ρεκόρ 5-3-5 δεν εμπνέει εμπιστοσύνη, η εικόνα όμως στο 3-3 με την Γερμανία ήταν ικανή να δείξει τις αγωνιστικές δυνατότητες της ομάδας όταν... ρολάρει.

Στα φιλικά έδειξε μία τάση για επιθετικό ποδόσφαιρο, ανάπτυξη από τα πλάγια και δυναμική ανασταλτική παρουσία στον άξονα με τους Τίμοτσουκ, Ρόταν και το νέο αστέρι Χαρμάς να ξεχωρίζουν.

Ο Μπλαχίν πειραματίστηκε ανάμεσα στα 4-3-1-2 και 4-2-3-1 με την παρουσία των πλάγιων εξτρέμ να δεσπόζει σε κάθε τακτική εφαρμογή. Γκούσεφ, Γιαρμολένκο και Κονοπλιάνκα παίζουν σημαντικό ρόλο στην επιθετική ανάπτυξη και την τροφοδότηση των επιθετικών. Ντέβιτς, Βορονίν, Μιλέφσκι και το "τοτέμ" Σεφτσένκο φιγουράρουν στην επίθεση ενώ πολλά στηρίζουν στις αμυντικές ικανότητες του πρώην "Μπλαουγκράνα" Τσιγκρίνσκι.

Όσοι έχουν παρακολουθήσει επισταμένα τα φιλικά και την προετοιμασία των Ουκρανών αναδεικνύουν τον ρόλο του "μπαρουτοκαπνισμένου" Τίμοστσουκ σε κύριο αγωνιστικό, τακτικό δεδομένο.

Η ροπή της ομάδας προς το επιθετικό ποδόσφαιρο σε συνδυασμό με την αναμενόμενη συνύπαρξη αρκετών επιθετικογενών παικτών στην βασική ενδεκάδα έρχονται να αναδείξουν τον ρόλο του μεσοαμυντικού της Μπάγερν Μονάχου. Η απόδοση του αναμέναται να κρίνει εν πολλοίς την συνολική ανασταλτική λειτουργία της ομάδας.

Συμπέρασμα
Η Ουκρανία διαθέτει μία ομάδα που φαίνεται ικανή για το καλύτερο... και το χειρότερο. Τουλάχιστον αυτό εξάγεται μέσα από την διαδικασία των φιλικών προετοιμασίας. Η ομάδα του Μπλαχίν διαθέτει πληθώρα ταλαντούχων παικτών και βασίζεται σε επιθετικογενείς τακτικές.

Τον προβληματισμό των εμφανίσεων του περασμένου καλοκαιριού διαδέχθηκε η αισιοδοξία εξαιτίας των τελευταίων εμφανίσεων της ομάδας που πάει στο EURO έχοντας να επιδείξει ένα αήττητο σερί 5 αγώνων και μία εκπληκτική εμφάνιση απέναντι στην Γερμανία.

Οι φίλοι της ομάδας βλέπουν ότι η αγωνιστική ομοιογένεια κάνει, σιγά-σιγά, την εμφάνιση της και τα ανασταλτικά κενά μειώνονται, έστω κι αν παραμένουν το κυριότερο σημείο αγωνιστικού προβληματισμού. Η Ουκρανία αναμένεται να ακολουθήσει το ρητό “βάζω ένα γκολ παραπάνω από τον αντίπαλο”, αν και αυτή η αντιμετώπιση δεν είναι η ενδεδειγμένη για διοργανώσεις υψηλότατου αγωνιστικού επιπέδου όπως το Ευρωπαικό Κύπελλο.